Перевод: с польского на английский

с английского на польский

po szufladzie

См. также в других словарях:

  • dolny — 1. «znajdujący się u dołu, niżej położony» a) «o przedmiotach lub ich częściach, o kondygnacjach budynków, statków, pojazdów itp.» Dolne piętra. Dolny pokład okrętu, samolotu. Dolna szuflada biurka. ◊ Dolna granica czegoś «najniższy punkt,… …   Słownik języka polskiego

  • gmerać — ndk I, gmeraćam, gmeraćasz, gmeraćają, gmeraćaj, gmeraćał a. IX, gmerzę, gmerzesz, gmerz «grzebać, przebierać, dłubać; szperać, przeszukiwać» Gmerać w szufladzie, w szafie, w walizce. Gmerać pogrzebaczem pod kuchnią, w popielniku. gmerać się… …   Słownik języka polskiego

  • kartoteka — ż III, CMs. kartotekaece; lm D. kartotekaek «zbiór kart zawierających określone informacje, ułożonych według pewnego systemu w pudle, szufladzie, segregatorze itp.» Kartoteka policyjna. Kartoteka biblioteczna. Kartoteka odsyłaczy. Kartoteka… …   Słownik języka polskiego

  • kotłować — ndk IV, kotłowaćłuję, kotłowaćłujesz, kotłowaćłuj, kotłowaćował, kotłowaćowany 1. pot. «mieszać co gwałtownie» Kotłować farbę w wiadrze. Nie kotłuj tak w tej szufladzie! ◊ Kotłować komu głowę «wywoływać zamęt w myślach; zawracać komu głowę» 2.… …   Słownik języka polskiego

  • pogrzebać — dk IX, pogrzebaćbię, pogrzebaćbiesz, pogrzebaćgrzeb, pogrzebaćał, pogrzebaćany 1. «spędzić pewien czas na grzebaniu w czymś; poszukać» Pogrzebać w kieszeni, w szufladzie. 2. «złożyć w grobie, pochować» Pogrzebać kogoś w sosnowej trumnie.… …   Słownik języka polskiego

  • przerzucić — dk VIa, przerzucićcę, przerzucićcisz, przerzucićrzuć, przerzucićcił, przerzucićcony przerzucać ndk I, przerzucićam, przerzucićasz, przerzucićają, przerzucićaj, przerzucićał, przerzucićany 1. «rzucić coś z jednego miejsca na inne, rzucić coś przez …   Słownik języka polskiego

  • przewrócić — dk VIa, przewrócićcę, przewrócićcisz, przewrócićwróć, przewrócićcił, przewrócićcony przewracać ndk I, przewrócićam, przewrócićasz, przewrócićają, przewrócićaj, przewrócićał, przewrócićany 1. «spowodować upadek (czyjś lub czegoś); wywrócić, obalić …   Słownik języka polskiego

  • skotłować — dk IV, skotłowaćłuję, skotłowaćłujesz, skotłowaćłuj, skotłowaćował, skotłowaćowany pot. «spowodować gwałtowny, bezładny ruch, kotłowaninę; wprowadzić gdzieś nieład, skłębić, poprzewracać coś» Skotłować wszystko w szufladzie, w szafie. Skotłowana… …   Słownik języka polskiego

  • szperać — ndk I, szperaćam, szperaćasz, szperaćają, szperaćaj, szperaćał «poszukiwać pilnie czegoś, szukając przerzucać, penetrować coś» Szperać w szufladzie. Szperać w papierach, w książkach. Szperać po kątach, po kieszeniach. Szperać w archiwach, po… …   Słownik języka polskiego

  • szuflada — ż IV, CMs. szufladaadzie; lm D. szufladaad «wysuwana część jakiegoś mebla (biurka, stołu, szafy itp.), rodzaj otwartej skrzynki do przechowywania różnych rzeczy» Szuflada biurka, komody, stołu. Układać w szufladzie rodzinne papiery. ◊ Pisać do… …   Słownik języka polskiego

  • śmietnik — m III, D. a, N. śmietnikkiem; lm M. i «zbiornik (skrzynia, pojemnik itp. lub dół) na śmieci; kupa śmieci» Wyrzucić stare obuwie na śmietnik. Wynieść śmiecie do śmietnika. przen. «miejsce, w którym panuje nieporządek; rzeczy porozrzucane w… …   Słownik języka polskiego

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»